Temporomandibular eklem (TME Çene Eklemi) alt çene ile kafatasını birbirine bağlayan eklemdir. Eklem içerisinde iki kemiğin birbirine sürtünmesini engelleyen fibröz kıkırdak yapıda eklem diski bulunur.

Travma, çiğneme bozuklukları, diş sıkma, yüksek dolgular, diş eksiklileri, hatalı yapılmış protezler veya yapısal sorunlar nedeniyle TME problemleri ortaya çıkabilir. Eklem diskinin ve çiğneme kaslarının etkilendiği bu durumda ağrı, eklem sesleri, ağız açmada kısıtlılık meydana gelir. Çoğu zaman hasta sabahları çene ve kulak ağrısı ile uyanır.

Hastalığın tedavisinde öncelikle etkenin ortadan kaldırılması gerekmektedir. Ağrının ortadan kaldırılabilmesi amacıyla ağrı kesici yani analjezikler, NSAİ (non steroid antienflamauar) ilaçlar, kas gevşeticiler ve vitaminler kullanılabilir. Bu ilaçlar ağız yoluyla alınabildiği gibi eklem içine enjeksiyon, kas enjeksiyonu yada krem şeklinde uygulanabilir. Çiğneme kaslarına botilinium toksin (Btx) uygulaması da uzun dönem kas aktivasyonunu azaltması açısından uygulanan diğer bir yöntemdir. Okluzal splintler kişiye özel yapılan, dişlerin üzerine takılan plaklardır. Kaslarda gevşeme sağlamak, diş sıkma ve gıcırdatmanın önlenmesi, dişleri aşınmalardan korumak, eklem diskinin yeniden konumlandırılması amacıyla kullanılmaktadır.
Cerrahi tedaviler ise yapısal bozuklukların varlığında, eklem içi yapışıklıklarda ya da ilaç ve plak tedavilerinden yeterli cevap alınamadığında uygulanan seçeneklerdir. Toplumun yaklaşık %50-60 ında görülen TME rahatsızlıkları çoğunlukla semptomsuzdur. TME bozuklukları ile ilgili doktora başvurularda öncelikle sebebe yönelik tedavi ve durumun şiddetine göre uygulanacak yöntemlerin doğru uygulanması eklemin geri dönüşümsüz bozukluklarını önlemek açısından önemlidir.